“ตัวเราเอง” คอลัมน์ เป็นเหตุ เป็นผล
ผมเชื่อว่าการตัดสินใจ ของMike Johnson ที่จะผ่าน สภาของอเมริกาเมื่อวานนี้ ว่า 90Billions ที่ต้อง แบ่งกันไป ระหว่าง ความช่วยเหลือ ที่อเมริกาต้องแบ่งความช่วยเหลือให้ ยูเครน อิสราเอล และใต้หวัน มันเป็นสัดส่วนที่ความสำคัญ ไครจะได้มากน้อย อยู่ที่ บัญชีมัน โชว์ออกมาแล้วว่า ความสำคัญที่จะได้มากน้อยเท่าไหร่ มันมีความจำเป็นอย่างไร ถ้ามันมีความจำเป็น ก็ว่ากันไปถึงเหตุผล ว่าอเมริกา ต้องแบ่งสันปันส่วน ให้กับไครบ้าง คนละเท่าไหร่ จะเอาความสำคัญของคนอื่น มาแซงตัวเอง มันย่อมเป็นไปไม่ได้ ความเป็นผู้นำโลก อเมริกันน่าไว้ใจกว่า ผมอ่านมาเยอะ ฟังมาเยอะว่าอเมริกันต้องการให้ โลกไม่สงบ เพื่อจะขายอาวุธ ขอโทษด้วยนะครับ ถ้าบ้านเมืองของชาวโลก อยู่กันอย่างสันติสุข เรื่องขายอาวุธแทบจะไม่ต้องพูดถึงเลย อเมริกาไม่ใช่ว่าพึ่งพาการขายอาวุธ เป็นอาชีพหลัก
ถ้าไม่มีสงครามที่ไหนเลย มนุษย์เราอยู่กันได้ทั่วโลกแบบสันติสุข และมันเหมือนกับว่า การมีอาวุธที่เกรียงไกร อาจจะเป็นความจำเป็นที่ผมว่าการศึกษา ซึ่งผมเชื่ออยู่เสมอมากกว่าอาวุธนิวเคลียร์ จะกลายเป็นคำสอน ของศาสนาเดียวก็พอ ที่จะย้อมเราให้เป็นสีเดียวกัน ความคิดที่ถ้าจะต้องแข่งขันกัน มันจะเปลี่ยนจากการแข่งข้น เป็นการนำเสนอ ผลประโยชน์ที่มนุษย์พึงมี ถ้าเรารักกัน ผมขอทำนายและเชื่อว่าความสามัคคีรักไคร่กลมเกลียว ของเราชาวโลกร่วมกัน จะไม่มีวันประสพความสำเร็จ never ever forever . นึกไม่ออกว่ามันจะเกิดขึ้นได้อย่างไร ถ้าเราไม่เข้าใจคำสอนของคนที่ชื่อสิทธัตถะ มันเคยมีความคิดแบบนี้ ที่ไม่น่าเชื่อว่ามันห่างความเจริญ กับความเป็นจริงมากว่าสองพันกว่าปีมาแล้ว
เขาคิดได้อย่างไร เขาเข้าใจได้อย่างไร เขาชื่อสิทธัตถะ ไม่กล้าท้าทายเลยว่าขาดเขาเราจะดิ่งลงเหวลึกลงไปอีกสักขนาดไหน เรารักเคารพ กราบไหว้บูชา แต่เราไมฝังลึก ทราบซึ่ง ยึดมั่น อย่าพูดเลยครับว่าเรื่องบาปและบุญ ผมว่าได้มาแค่นี้ก็มีคุุณค่ามหาศาล เรารับได้แต่ไม่หมด ผมยังนึกว่า โลกนี้มันจะเป็นอย่างไร ถ้าเราขาดไครสักคนที่เราเชื่อฟ้ง และให้ความเคารพ ทั่วตราบเท่าปัจจุบันนี้ ผมไม่ทราบว่า โลกมนุษย์มาถึงจุดนี้ได้อย่างไร หรือว่า ถ้าเราอาจได้มาแค่ครึ่งเดียว กับคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หรือว่าเต้องรอรออีก2500ปี เราจะได้ทีเหลือ สิ่งแรกที่เราควรจะ แนบแน่นกับคำสั่งสอนที่ผ่านมา แปลให้ออก เข้าใจให้ลึก คิดอำไรให้เป็positive และก็ยอมรับ กับบาปบุญคุณโทษ ว่าเรามีอยู่เท่าไหร่ อย่าไปคิดมากกว่าความเป็นจริงเลยครับ ว่าเราเหลือบุญอยู่เท่าไหร่ ในความเป็นจริงแล้ว พูดก็พูดนนะครับว่าไม่มีไครกำหนดเราได้ นอกจาก
“ตัวเราเอง”
- อำนาจ สุนทรวัฒน์
