11 ก.ย.66 รำลึก 22 ปี การก่ออภิมหาวินาศกรรม “ตึกเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์” นครนิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา

เวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ (อังกฤษ: World Trade Center) เป็นอาคารขนาดใหญ่ทั้ง 7 หลังในย่านการเงินของโลว์เวอร์แมนแฮตตัน นครนิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา เปิดเมื่อวันที่ 4 เมษายน 2516 และถูกทำลายในปี 2544 ระหว่างเหตุการณ์วินาศกรรม 11 กันยายน เมื่อสร้างแล้วเสร็จจึงถูกเรียกว่า ตึกแฝด อาคารเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ 1 (ตึกเหนือ) มีความสูงอยู่ที่ 1,368 ฟุต (417 เมตร) และอาคารเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ 2 เดิม (ตึกใต้) มีความสูงอยู่ที่ 1,362 ฟุต (415.1 เมตร) เป็นอาคารที่สูงที่สุดในโลก อาคารอื่น ๆ ในบริเวณนี้รวมถึงแมริออทเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ (อาคารเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ 3), อาคารเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ 4, อาคารเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ 5, อาคารเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ 6 และอาคารเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ 7 ในบริเวณนี้พื้นที่สำนักงานอยู่ที่ 13,400,000 ตารางฟุต (1,240,000 ตารางเมตร)

ข้อมูลทั่วไป
เริ่มก่อสร้างเมื่อ พ.ศ. 2509 (อาคาร 1 สร้างเสร็จเมื่อ พ.ศ. 2513 และอาคาร 2 เมื่อ พ.ศ. 2515 เริ่มทำพิธีเปิดอาคารวันที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2516 แต่ละวันจะมีพนักงานทำงานในอาคารนี้มากกว่า 50,000 คน และนักท่องเที่ยวมากกว่า 200,000 คน เวิลด์เทรดเซ็นเตอร์มีรหัสไปรษณีย์ของตัวเอง คือ 10048

เวิลด์เทรดเซ็นเตอร์เป็นสัญลักษณ์ของนครนิวยอร์ก และปรากฏตัวในภาพยนตร์จำนวนมาก เช่น เรื่อง The Godfather III, World Trade Center, MIB, United 93, Oliver and Company , The Walk (ไต่ขอบฟ้าท้านรก)

อาคารเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ประกอบด้วย 7 อาคาร ดังต่อไปนี้

แผนที่ที่ตั้งอาคาร
เวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ 1 (อาคารเหนือ) มี 110 ชั้น
เวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ 2 (อาคารใต้) มี 110 ชั้น
เวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ 3 (โรงแรมมาร์ริออทท์) มี 22 ชั้น
เวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ 4 (อาคารพลาซ่าเหนือ) มี 9 ชั้น
เวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ 5 (อาคารพลาซ่าใต้) มี 9 ชั้น
เวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ 6 (U.S. Customs House) มี 8 ชั้น
เวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ 7 มี 47 ชั้น
อาคารแฝด
อาคารแฝดหมายเลข 1–2 เป็นอาคารที่สูงที่สุด มี 110 ชั้น โดยอาคารเหนือ มีความสูง 530 เมตร (รวมเสาอากาศ) และอาคารใต้ มีความสูง 417 เมตร สร้างเสร็จเมื่อ พ.ศ. 2515 และ พ.ศ. 2516 ตามลำดับ แซงตึกเอ็มไพร์สเตตขึ้นเป็นอาคารที่สูงที่สุดในโลก ก่อนจะถูกทำลายสถิติโดยอาคารเซียร์ทาวเวอร์ในชิคาโก และสูงที่สุดในนครนิวยอร์ก

แต่ละอาคารมีพื้นที่ใช้สอย 3.8 ล้านตารางฟุต (350,000 ตร.ม.) ถ้านับรวมอาคารทั้งหมดจะมีพื้นที่ใช้สอยรวม 11.2 ล้านตารางฟุต (1.04 ล้าน ตร.ม.) โครงสร้างอาคารทั้งคู่เป็นแบบโครงเหล็กกล้า ผนังกระจกคล้ายกำแพงม่านแก้ว บางส่วนของสำนักงานเป็นกำแพงปูนปาสเตอร์ เพื่อประหยัดน้ำหนักของแต่ละชั้น

คนทั่วไปสามารเข้าชมทัศนียภาพจากอาคารได้ในส่วนของภัตตาคารบนยอดอาคาร (ชั้น 107) ของอาคารเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ 1 ชื่อ “วินโดว์ออฟดิเวิลด์” (“Windows on the World”) และจากอาคารเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ 2 ชื่อ “ท็อปออฟดิเวิลด์” (“Top of the World”)

วินาศกรรม
11 กันยายน 2544

เครื่องบินในเหตุการณ์
อเมริกันแอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ 11
ยูไนเต็ดแอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ 175
อเมริกันแอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ 77
ยูไนเต็ดแอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ 93
ที่เกิดเหตุในเหตุการณ์
เวิลด์เทรดเซ็นเตอร์
เดอะเพนตากอน
ซอมเมอร์เซ็ต ,เพนซิลวาเนีย
ผู้ก่อการร้ายในเหตุการณ์
กลุ่มอัลกออิดะฮ์
อุซามะฮ์ บิน ลาดิน
คาลิส ชาค์ มูฮาน
สมาชิกอื่น ๆ กลุ่มอัลกออิดะฮ์
ดคก
รายชื่อการก่อวินาศกรรม
การก่อวินาศกรรมใน พ.ศ. 2536
เมื่อวันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2536 รถบรรทุกที่มีระเบิดน้ำหนัก 1,500 ปอนด์ ได้ระเบิดบริเวณที่จอดรถใต้ดินของอาคาร 1 ทำให้เกิดหลุมกว้างประมาณ 100 เมตร มีผู้เสียชีวิต 6 คนและผู้บาดเจ็บจำนวนมาก ผู้ก่อการร้าย 6 คนถูกจับใน พ.ศ. 2540 และ พ.ศ. 2541

การก่อวินาศกรรมใน พ.ศ. 2544
บทความหลัก: วินาศกรรม 11 กันยายน พ.ศ. 2544

ยูไนเต็ดแอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ 175 พุ่งชนอาคารใต้

ตึกเหนือกำลังถูกเผาไหม้ โดยเห็นตึกใต้มองเห็นได้บางส่วน (เมื่อมองตัวตึกจากทิศตะวันตก)
เมื่อวันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2544 ได้มีการปล้นเครื่องบินพาณิชย์และพุ่งเข้าชนอาคารแฝดซึ่งได้แก่ อเมริกัน แอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ 11 ชนอาคารเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ 1 บริเวณชั้นที่ 90-95 และยูไนเต็ด แอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ 175 ชนอาคารเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ 2 บริเวณชั้นที่ 75-90 ส่งผลให้ทั้งสองอาคารถล่มในเวลาต่อมา โดยอาคารแรกที่ถล่ม คือ อาคารสอง ถล่มหลังจากถูกชน 1 ชั่วโมงเศษ และอาคารหนึ่งได้ถล่มหลังอาคารสอง 45 นาที (หรือหลังจากถูกชน 1 ชั่วโมง 45 นาที) หลังจากนั้น อาคาร 7 ได้ถล่มในวันถัดมา เนื่องจากการถล่มของอาคารทั้งคู่ทำให้รากฐานของอาคาร 7 ไม่มั่นคง ประกอบกับตัวอาคารเกิดไฟไหม้ ทำให้โครงเหล็กค้ำยันของอาคาร 7 ถล่มลง แต่โชคดีที่มีการอพยพคนออกจากอาคารนี้ก่อนที่จะถล่ม ส่วนอาคารที่เหลืออีก 4 อาคาร ได้รับความเสียหายอย่างหนักเนื่องจากถูกอาคาร 1 และอาคาร 2 ถล่มทับ มีผู้เสียชีวิตอย่างเป็นทางการรวม 2,749 คน

สาเหตุที่อาคารถล่ม เกิดจากแรงปะทะของเครื่องบินโบอิง 767 ซึ่งมีน้ำหนักประมาณ 170 ตัน พุ่งเข้าชนตัวอาคารแบบเฉือนจุดกึ่งกลางภายในอาคารด้วยความเร็ว 570 กิโลเมตรต่อชั่วโมง เป็นแรงกระทำต่ออาคารสูงขณะอยู่กับที่ (Dynamic Lode) ชิ้นส่วนบางส่วนของเครื่องบินเช่น เครื่องยนต์โบอิง 767 ได้หลุดออกจากตัวอาคาร แต่ส่วนใหญ่ชิ้นส่วนของเครื่องบินกระจายฝังอยู่ในตัวอาคาร ประกอบกับแรงระเบิดมหาศาลจากการลุกไหม้ของน้ำมันเครื่องบินที่บรรจุมาเต็มถังน้ำมัน ส่งผลให้เสาหลักและช่องลิฟท์ของอาคารเสียหาย ทำให้การกระจายน้ำหนักของอาคารต้องกระจายอ้อมส่วนที่เสียหาย แต่การชนนี้ยังไม่ทำให้ตัวอาคารถล่มลงทันที เนื่องจากอาคารถูกออกแบบให้ทนต่อการชนของเครื่องบินขนาด โบอิง 707 โครงสร้างหลักของอาคารเป็นแกนเหล็กตรงกลางอาคาร (Steel Framed Tuble) และมีโครงเหล็กถัก (Truss) จากแกนหลักไปยังผนังอาคาร เพลิงที่ไหม้ในอาคารมีอุณหภูมิสูงถึง 800 องศาเซลเซียส ส่งผลให้โครงเหล็กถักสูญเสียความแข็งแรง เกิดการงอตัวจากน้ำหนักอาคารและหลุดออกจากจุดยึด ทำให้อาคารแต่ละชั้นถล่มลงด้วยน้ำหนักของแต่ละชั้นเอง (Self Weight) หลังจากการชน 1 ชั่วโมง

ขอขอบคุณข้อมูลและภาพ : วิกิพีเดีย/อินเทอร์เน็ต/getty images