“ก็อปปี้-จิรัฏฐวัฒน์ ศิริบุตร” นำเที่ยวเมืองรองต้องไปมู กับ “ความศักดิ์สิทธิ์ แรงศรัทธาที่สัมผัสได้ วัดโพธิ์ชัย พระอารามหลวง (หลวงพ่อพระใส) จ.หนองคาย

Social sharing

อีบุ๊กวันที่ 12-18 พฤษภาคม 2566

คอลัมน์ เที่ยวเมืองรองต้องไปมู (หน้า 32)

เรื่อง : ก็อปปี้-จิรัฏฐวัฒน์ ศิริบุตร

ภาพ : Art Desing หนองคาย

ตอนที่ 2 ความศักดิ์สิทธิ์ แรงศรัทธาที่สัมผัสได้

วัดโพธิ์ชัย พระอารามหลวง (หลวงพ่อพระใส)

ยังคงอยู่กันที่จังหวัดหนองคาย ต่อเนื่องจากตอนที่แล้ว สถานที่ศักดิ์สิทธิ์สายบุญสายมูแห่งนี้ไม่ไปคงจะไม่ได้สำหรับนักท่องเที่ยวที่เดินทางมาถึงจังหวัดหนองคาย นั่นคือ วัดโพธิ์ชัย พระอารามหลวง นั่นเอง

“อุกาสะ วันทามิ ภันเต เจติยัง สัพพัง สัพพัตถะ ฐาเน สุประติฏฐิตั้ง สารีริกธาตุง มะหาโพธิง พุทธะรูปัง สะกะลัง สะทา กายะสา วะจะสา มะนะสา เจวะ วันทาเมเต ตะถาคะเต สะยะเน อาสะเน ฐาเน คะมะเน จาปี สัพพะทา”

ข้าพเจ้าขอเคารพกราบไหว้บูชา ซึ่งพระบรมสารีริกธาตุ พระพุทธบาท พระเจดีย์ พระศรีมหาโพธิ์ พระพุทธรูป มีหลวงพ่อใส เป็นต้น

คำกล่าวแห่งแรงศรัทธา คำกล่าวของแรงอธิษฐาน “หลวงพ่อพระใส” เป็นพระพุทธรูปเก่าแก่สมัยอาณาจักรล้านช้าง คู่บ้านคู่เมืองจังหวัดหนองคายประชาชนแวะกราบสักการะเพื่อความเป็นสิริมงคล ประวัติการหล่อเชื่อแน่ว่าเป็น พระพุทธรูปหล่อสมัยล้านช้าง ในอดีตเมื่อครั้งอาณาจักรล้านช้างมีความเจริญรุ่งเรืองมากพระพุทธศาสนาในแคว้นล้านช้าง ก็เจริญรุ่งเรืองด้วยพระมหากษัตริย์

ในรัชกาลที่ 4 โปรดเกล้าให้ขุนวรธานีและเจ้าเหม็น (ข้าหลวง) ไปอัญเชิญพระเสริมจากวัดโพธิ์ชัย ลงมายังกรุงเทพฯท่านขุนวรธานีมาถึงเมืองหนองคาย ก็คงจะทราบว่าพระใส เป็นพระพุทธรูปคู่กับพระเสริม จึงอัญเชิญ พระใสจากวัดห่อก่องมาขึ้นสู่เกวียน เป็นอันดับแรกแล้วก็ขับเกวียนมุ่งมา ณ วัดโพธิ์ชัย เพื่อทําการอัญเชิญพระเสริมเป็นองค์ที่สอง เพื่ออัญเชิญมากรุงเทพฯ พร้อมๆ กัน

แต่เมื่อขบวนเกวียนผู้อัญเชิญ มาถึงวัดโพธิ์ชัย อันเป็นสถานที่พระเสริมประดิษฐานอยู่ ได้บังเกิดเหตุอัศจรรย์ทําความตกตะลึงให้แก่บุคคล ทั้งหลายในสมัยนั้นมากคือเกวียนที่อัญเชิญมาเกิดไม่ขยับเขยื้อนอีกต่อไป เหมือนถูกสลักตรึงล้อ ยิ่งอาศัยสิ่งต่าง ๆ ลากกันอย่างสุดกําลังเกวียนนั้นก็พลันหักโครมลงไปกองกับพื้นดิน ทําความสงสัยให้แก่หมู่คณะอัญเชิญเป็นอันมาก

ด้วยพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ได้แสดงอิทธิปาฏิหาริย์ท่ามกลางผู้คนเป็นอันมากนั้นเป็นที่กล่าวขวัญกันว่า“หลวงพ่อพระใส แสดงปาฏิหาริย์ เพราะการอัญเชิญนั้นเป็นไปนอกพระราชโองการแห่งพระเจ้าแผ่นดิน ด้วยรัชกาลที่ 4 พระมหากษัตริย์เจ้าทรงมีพระกระแสอัญเชิญแต่พระเสริมเท่านั้น คงจะเป็นด้วยเหตุนี้ จึงทําให้คณะผู้ไปอัญเชิญประสบปาฏิหาริย์ดังกล่าวจากพุทธบารมีและพุทธานุภาพแห่งพระพุทธองค์…”

ตัวผมเองนั้นเวลาได้ไปกราบหลวงพ่อพระใส ผมขนลุกทุกครั้งและในทุกครั้งผมจะมีโอกาสได้ไปกราบในขณะที่ไม่ค่อยมีประชาชนมากมายเท่าไรนัก ผมยกมือไหว้ที่อก และมองพระพักตร์ของหลวงพ่อพระใส ตั้งจิตอธิษฐานในทุกครั้งจะมีความรู้สึกพิเศษที่ไม่สามารถบรรยายเป็นตัวหนังสือได้ ผมเดินทางเกือบจะครบทุกจังหวัดของประเทศไทยแล้ว การได้ไปตั้งจิตให้เป็นบารมี ณ ที่แห่งนี้ มักมีเรื่องราวที่ดีเกิดขึ้นเสมอ และสิ่งที่อัศจรรย์ไปกว่านั้น คนดี ๆ จะอยู่กับเราตลอดไป

แรงศรัทธาแห่งบารมีหลวงพ่อพระใส จะยิ่งใหญ่ในช่วงเทศกาลสงกรานต์ของทุกปี ทางจังหวัดได้ทำพิธีบวงสรวงอย่างยิ่งใหญ่ พิธีศักดิ์สิทธิ์มากและยิ่งไปกว่านั้นในวันที่ 13 เมษายน ของทุกปี ประชาชนจากทั่วททุกสารทิศจะมาร่วมพิธีเชิญหลวงพ่อพระใสลงจากโบสถ์แล้วแห่ไปรอบๆเมือง นำโดยผู้ว่าราชการจังหวัด ฝ่ายบริหารจังหวัด ประชาชนเนืองแน่นสัมผัสได้ถึงความศักดิ์สิทธิ์ เสียงเอ่ยคำว่า “สาธุ” ดังกึกก้องตลอดเวลา ถือได้ว่าเป็นอีกหนึ่งสถานที่ทางประวัติศาสตร์ของจังหวัดหนองคายที่ควรได้มาเยือน

สอง มือประนมไหว้หว่างอก

หนึ่ง ศรีษะก้มบูชา

หนึ่ง จิตอธิษฐานขอบุญญา

หนึ่ง ความศรัทธาสร้างบารมี