โมเดลก้าวไกล เพื่อเศรษฐกิจชาติพันธุ์ ก้าวทันเศรษฐกิจโลก

สุดสัปดาห์ที่ผ่านมา สส. พรรคก้าวไกลได้ร่วมประชุมสามัญสมาชิกพรรคก้าวไกลเครือข่ายชาติพันธุ์และชนเผ่าพื้นเมือง ที่จังหวัดเชียงใหม่ นำโดย ชัยธวัช ตุลาธน – Chaithawat Tulathon หัวหน้าพรรคก้าวไกล

.

ในงานนี้ มีการเสวนาแลกเปลี่ยนกับสมาชิกพรรคที่เป็นพี่น้องชาติพันธุ์และชนเผ่าพื้นเมืองจากหลากหลายพื้นที่ กว่า 150 คน จนตกผลึกเป็นแนวคิดร่วมกัน ว่าจะทำอย่างไร “ให้เศรษฐกิจชาติพันธุ์ ก้าวทันเศรษฐกิจโลก”

.

เกิดเป็นโมเดลเพื่อการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนและเศรษฐกิจของพี่น้องชาติพันธ์ุและชนเผ่าพื้นเมืองของพรรคก้าวไกล 4 องค์ประกอบ คือ (1) สร้างพรรคมวลชน (2) ปลดล็อกฐานเศรษฐกิจชุมชน (3) ปรับกระบวนการผลิต (4) เชื่อมโยงกระแสโลก

.

หัวหน้าพรรคก้าวไกลได้เล่าให้ทุกคนเห็นภาพรวมเรื่องเป้าหมายและทิศทางการทำงานของพรรค โดยเฉพาะความจำเป็นที่พรรคต้องพัฒนาไปสู่การเป็น “พรรคมวลชน” ที่สามารถรวมคนที่มีอัตลักษณ์หลากหลาย แต่ยึดโยงกันด้วยอุดมการณ์ เมื่อมีปัญหา ก็ค่อยๆ เรียนรู้ แก้ไข และสร้างการเปลี่ยนแปลงไปด้วยกัน

.

จึงเป็นที่มาของความพยายามในการขยายฐานสมาชิกพรรคให้ครอบคลุมทั่วทุกพื้นที่ รวมถึงกลุ่มพี่น้องชาติพันธุ์และชนเผ่าพื้นเมืองด้วย

.

“การประชุม ต้องไม่จบแค่ถ่ายรูปร่วมกัน แต่ต้องมีรูปธรรมเกิดเป็นพื้นที่การทำงานร่วมกัน”

.

โดยชัยธวัช และ Manop Keereepuwadol-มานพ คีรีภูวดล สส.บัญชีรายชื่อ ประธานเครือข่ายชาติพันธุ์และชนเผ่าพื้นเมือง เห็นตรงกันว่า จุดเริ่มต้นแนวความคิดในการจัดตั้งให้พรรคก้าวไกลเป็นพรรคมวลชน ที่จะครอบคลุมชุมชนชาติพันธุ์และชนเผ่าพื้นเมืองนั้น เกิดขึ้นตั้งแต่แรกที่เป็นพรรคอนาคตใหม่ใน พ.ศ. 2561

.

แต่ที่ผ่านมายังไม่มีคณะทำงานที่ทำงานกับพรรคอย่างเป็นรูปธรรม ดังนั้น รูปธรรมของเราจึงเกิดขึ้น โดย เลาฟั้ง บัณฑิตเทอดสกุล สส.บัญชีรายชื่อ เสนอหลักการว่า คณะกรรมการบริหารพรรคก้าวไกลจะต้องมีสัดส่วนของเครือข่ายชาติพันธุ์ เพื่อให้สอดคล้องกับสมาชิกพรรคก้าวไกล ที่มีพี่น้องชาติพันธุ์และชนเผ่าพื้นเมืองจำนวนกว่าจำนวน 755 คน ครอบคลุมทั้ง 16 กลุ่มที่กระจายอยู่ทั่วประเทศไทย ต่อยอดความร่วมมือจากตัวแทนเครือข่ายชาติพันธุ์ประจำจังหวัด ที่บางจังหวัดได้นำร่องไปแล้ว

.

ถ้าเรามีคณะกรรมการชาติพันธุ์ ที่สะท้อนความเป็นพรรคมวลชน ก็ต้องมีแผนที่ดีในการทำงานเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตพี่น้องชาติพันธุ์ด้วย

.

ในเวทีเสวนา พรรคก้าวไกลเราจึงคุยกันอย่างจริงจังในหัวข้อ “เศรษฐกิจชาติพันธุ์ในศตวรรษที่ 21” ซึ่งเกิดจากความคิดที่ว่าระบบเศรษฐกิจฐานรากนั้นมีความเชื่อมโยงกับระบบเศรษฐกิจในภาพรวมของประเทศ

.

อีกทั้งเกี่ยวข้องกับระเบียบโลกว่าด้วยการพัฒนาบนฐานคิดเรื่องสิ่งแวดล้อม ซึ่ง เดชรัต สุขกำเนิด ผู้อำนวยการศูนย์นโยบายเพื่ออนาคต (Think Forward Center) สะท้อนให้เห็นภาพรวมว่า 3 ฐานรากที่สำคัญของการขับเคลื่อนเศรษฐกิจชาติพันธุ์ จะประกอบด้วย ฐานสิทธิอำนาจ ฐานนิเวศวัฒนธรรม และฐานเศรษฐกิจ

.

โดยชี้ให้เห็นว่า ปัจจุบัน “ฐานสิทธิอำนาจ” ในทรัพยากรของกลุ่มชาติพันธุ์นั้นถูกสั่นคลอนด้วยกฎหมายและนโยบาย จึงไม่ก่อให้เกิดความมั่นคงในฐานนิเวศวัฒนธรรมและฐานเศรษฐกิจอย่างที่เห็นกัน โดยเฉพาะเรื่องที่ดินทำกิน ข้อพิพาทเรื่องเขตป่าและเขตการทำกินของกลุ่มชาติพันธุ์ เป็นปัญหาเรื้อรังที่ฉุดรั้งการพัฒนาเศรษฐกิจของพี่น้องชาติพันธุ์มายาวนานหลายสิบปี

.

ดังนั้น การแก้ไขปัญหาทางเศรษฐกิจของกลุ่มชาติพันธุ์ จึงเชื่อมโยงโดยตรงกับการแก้ไขปัญหาเรื่องสิทธิต่างๆ

.

ณรงเดช อุฬารกุล สส.บัญชีรายชื่อ ชี้ให้เห็นว่ากลุ่มชาติพันธุ์ ต้องได้รับการส่งเสริมสู่การการเป็นเกษตรยุคใหม่ แข่งขันกับโลกได้ แต่ความเป็นจริงในบริบทของไทยดูเหมือนว่ายังคงแข่งขันไม่ได้ ไม่ต่างจากการทำเกษตรเพื่อยังชีพ และยังถูกสินค้าจากเพื่อนบ้านและต่างประเทศช่วงชิงตลาดได้อย่างง่ายดาย

.

จึงเสนอว่า หากชุนชนหนึ่งต้องการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนของตน ต้องเริ่มคิดและทำตั้งแต่กระบวนการผลิต (ต้นน้ำ) การแปรรูป (กลางน้ำ) และการตลาด (ปลายน้ำ) ทำพร้อมกันเท่านั้น ผลประโยชน์ที่ได้จึงจะตกอยู่กับคนในชุมชนทั้งหมด

.

อภิสิทธิ์ ไล่สัตรูไกล สส.บัญชีรายชื่อ ได้ยกตัวอย่างการพัฒนาหัตถกรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ในประเทศต่างๆ ที่มีการพัฒนาเสื้อผ้าประจำชาติพันธุ์ของตนเอง ปรับกระบวนการจนเข้าสู่โลกของแฟชั่นและการตกแต่งที่นำสมัยและได้รับความนิยม โดยมีการนำทั้งรูปแบบ วิธีการ สี มาประยุกต์ ออกแบบเป็นสินค้าชิ้นใหม่ที่ยังคงเค้าของลวดลายเดิมบางอย่างไว้ได้อย่างลงตัว

.

ฉะนั้น องค์ความรู้ที่กลุ่มชาติพันธุ์พึงมีไว้เพื่อพัฒนาระบบเศรษฐกิจของตนเอง จึงไม่ใช่เฉพาะแค่ฐานความรู้ของกลุ่มชาติพันธุ์เท่านั้น แต่รวมถึงการปรับกระบวนการผลิต และการตลาด โดยใช้องค์ความรู้ที่สอดคล้องกระแสของชุมชนโลกด้วย

ที่มา : เพจพรรคก้าวไกล

Facebook Comments