เมาธ์ระเบิด/มาดามโอ อย่าจับเสือมือเปล่าและหวังน้ำบ่อหน้า (อีบุ๊กบางกอกทูเดย์ฉบับที่ 387 วันที่ 7-13 ก.ค.66)
อีบุ๊กบางกอกทูเดย์ฉบับที่ 387 วันที่ 7-13 กรกฎาคม 2566
หน้า 36 เมาธ์ระเบิด/มาดามโอ
อย่าจับเสือมือเปล่า
และหวังน้ำบ่อหน้า
เมื่อพูดถึงหนึ่งในปัญหาสำคัญการจัดประกวดนางงามและนายแบบนั่นคือ “เงินลงทุน” ซึ่งก็หมายถึง ค่าใช้จ่ายสารพัดที่ตามมาเป็นเงาติดตัว ไม่ว่าจะเป็น อาทิ ค่าออแกไนซ์ ค่าแสง สี เสียง ค่ามงกุฎ-สายสะพาย-ถ้วยรางวัล-เงินรางวัล ค่าสต๊าฟ ค่าอาหารการกิน ค่าตัวคณะกรรมการ ค่าของที่ระลึก ค่าช่อดอกไม้ ฯลฯ และที่ไม่พูดไม่เลยคือ งานงอกงานเข้า ที่กลายเป็นค่าเบี้ยบ่ายรายทางที่จะเกิดขึ้นอีกเพียบ
จะขอแบ่งแหล่งที่มาของค่าใช้จ่าย ออกเป็น 2 ส่วนคือ 1.ผู้จัดต้องมีเงินถุงเงินถังเป็นของตัวเอง อย่างน้อยก็หลักล้านขึ้นไป หมายถึงต้องมีฐานะ แบบว่า “ฟิล์มมีบ้าน ฟิล์มมีรถ” อะไรประมาณนั้น 2.เงินจากผู้ให้การสนับสนุน หรือที่เรียกกันติดปาก “สปอนเซอร์” นั่นเอง สรุปคือ จะจัดประกวดทั้งทีมันก็ต้องมีเงิน มีเงินเสียอย่างจะทำจะเนรมิตอะไรก็ได้หมด
ปัญหาที่ผ่านมาคือ ผู้จัดคิดการใหญ่ แบบจะ “จับเสือมือเปล่า” และ “หวังน้ำบ่อหน้า” ก็พังพินาศมาแล้วเกือบจะทุกราย ถูกเสือกัดตาย และคอแห้งหิวน้ำแทบตาย แต่อาจมีฟลุ๊กได้เงินมาแบบไม่ต้องลงทุนอะไร จะมีส่วนน้อยมาก ๆ
จะเริ่มด้วยการติดต่อทีมงานมาประชุม เรียกว่า “หลอกลวง” หรือ “ล่อลวง” แล้ววาดฝัน สร้างสวรรค์ชั้นวิมานในอากาศ นั่น นี่ โน่น ว่าไป เพื่อให้ทีมงานเคลิบเคลิ้ม
เมื่อเจรจาต้าอ่วยได้แล้ว ทุกฝ่ายกลับไปทำแผนและวางแผนตามงบประมาณที่กำหนดไว้ เมื่อฝ่ายต่าง ๆ พูดถึงเรื่องมัดจำส่วนหนึ่ง โดยเฉพาะฝ่ายออแกไนซ์ที่ต้องซัพงานออกไป ทางผู้จัดจะอ้างโน้นอ้างนี้สารพัด กระทั่งคนทำงานที่อยากได้งานยอมสำรองเงินส่วนตัวไปก่อน
พอใกล้วันงาน ผู้จัดก็บอกว่า ให้มารับหน้างาน พอมารับหน้าก็บอกหลังเลิกงาน พอหลังเลิกงานก็บอกว่าวันพรุ่งนี้ ตอนนี้ยุ่งมาก ๆ
สุดท้ายก็ “บัวแล้งน้ำ” ตามทวง ตามด่าในโซเชี่ยลมีเดีย ตามฟ้องกันสนั่นหวั่นไหว “อ้อยเข้าปากช้าง” แล้วน๊อ พ่อคุณแม่คุณเอ๊ย!
บางเวทีนางงามนายแบบยังไม่ได้เงินรางวัลเลยจ้า รวมทั้งค่าตัวคณะกรรมการ ทั้งที่บอกว่าไว้ตอนติดต่อไปว่า จะมีค่าพาหนะให้ ก็นั่งตัดสินตั้งเย็นย่ำยันค่ำถึงเที่ยงคืนกันเข้าไปไม่มีบ่น เพราะเห็นว่ามีเงินเป็นค่าตอบแทน นับประสาอะไรกับออแกไนซ์
จึงขอเตือนบรรดาผู้ที่จะมาร่วมสังฆกรรมกับผู้จัดประกวดโดยเฉพาะผู้จัดจับเสือมือเป่า-หวังน้ำบ่อหน้า มักจะมีไรบอกเหตุว่า “เงินยาก” ให้เอาเงินมากองไว้ก่อนแล้วค่อยทำ
และผู้จัดเวทีประกวดทั้งหลายไม่พร้อมก็อย่าจัดอย่าทำ เพราะคุณไม่ได้เสียหายและเดือดร้อนคนเดียว คนรอบตัวคุณก็อาจยิ่งกว่าเสียอีก!
อีบุ๊กบางกอกทูเดย์ฉบับที่ 387 วันที่ 7-13 กรกฎาคม 2566
หน้า 36 เมาธ์ระเบิด/มาดามโอ
อย่าจับเสือมือเปล่า
และหวังน้ำบ่อหน้า
(ใช้นิ้วพลิกอ่านได้เหมือนหนังสือปกติ)
https://book.bangkok-today.com/books/cohp/
