Digiqole ad

วินัยยุคดิจิตอล

 วินัยยุคดิจิตอล
Social sharing
Digiqole ad

วินัยของพระภิกษุเหมือนกฎหมาย คือจัดระเบียบหมู่คณะ ให้เกิดศรัทธา ให้ผู้ไม่เลื่อมใสให้เลื่อมใส ผู้เลื่อมใสแล้วให้เลื่อมใสยิ่งขึ้น สุดท้ายเพื่อความผาสุขแห่งบริษัท ผิดแต่สภาพบังคับกฎหมาย ไปที่กายภาพคือร่างกาย ไม่ล่วงเลยไปถึงจิตใจ กฎหมายถือว่าแค่คิดไม่ผิดกฎหมาย หรือแม้กระทำไม่สำเร็จไม่มีโทษ ความแตกต่างวินัยและกฎหมาย คือโทษวินัย เช่นปาราชิกข้อที่ว่าด้วยล่วงละเมิดทางเพศกับคน จะเป็นชายหรือหญิง ซากศพชายหรือหญิง สัตว์ตัวผู้ตัวเมีย ภิกษุผู้ละเมิดขาดความเป็นพระทั้งสิ้น

กฎหมายไม่ได้กำหนดชั่นนั้น หรือพระผู้ละเมิดวินัยนี้ กฎหมายไม่ได้เอาผิด มีโทษอาบัติที่อาจเกิดกับพระข้อหนึ่ง ตัวอย่างเช่นอาบัติสังฆาทิเสสข้อที่3 คือภิกษุพูดเกี้ยวหญิงปรับอาบัติสังทิเสส ถือว่าเป็นอาบัติร้ายแรงรองมาจากปาราชิก ที่ให้ขาดจากความเป็นพระทันที ไม่ต้องวิ่งหาพระสงฆ์มาให้ลาสิกขา
มีข้อสอบระดับนักธรรมชั้นตรีถามว่า ภิกษุเขียนจดหมายเกี้ยวหญิงเป็นบาบัติสังฆาทิเสสหรือไม่ คำตอบที่ถูกต้องคือเป็นอาบัติสังฆาทิเสส แต่อาจมีผู้ตอบว่าไม่ผิด เพราะไม่ได้พูดจากันต่อหน้าผู้หญิง เป็นเพียงจดหมายเกี้ยวฉบับหนึ่งเท่านั้น หากแต่ทางวินัยท่านคุมไปถึงว่า พระที่เขียนจดหมายเช่นนั้น มีความกำหนัด หมายถึงท่านเอาวินัยไปผิดถึงเจตนากำหนัด แล้วลงมือเขียนจดหมายเกี้ยวพาราสี

คำถามเช่นเดียวกันนี้ พระภิกษุแซตหรือไลน์จีบผู้หญิง จีบผู้ชายจะเป็นเช่นใด คำตอบก็ผิดเช่นเดียวกับเขียนจดหมาย เพราะฐานว่ามีความกำหนัดแชตหรือไลน์เกี้ยวพาราสี สื่อความว่าเกี้ยวเขา ส่วนเขาเธอจะตอบไม่ตอบ เป็นอาบัติแก่พระภิกษุรูปนั้น จะอ้างว่าเขาหรือเธอจะตอบรับหรือปฏิเสธใดๆ
เนื่องจากวินัยบัญญัติกันพระสงฆ์เข้มข้นเอาไว้

วินัยยุคดิจิตอลนี้ เสนอให้เห็นความทันสมัยแห่งวินัยสิกขาบทนี้ ด้วยเป้าหมายหลักว่าไม่ให้พระทำผิด ล่วงละเมิดไม่ได้เด็ดขาด ไม่ว่ายุคสมัยใด
ย้ำให้เห็นว่ายุคดิจิตอล แชตไลน์เกี้ยวเป็นอาบัติเหมือนบัญญัติสิกขาบทนี้ เพิ่งบัญญัติครั้งพุทธกาล
พระยุคนี้ หากไม่สำเหนียกรู้เท่าทันสิกขาบท มีความเสี่ยงมากต่อความเสียหาย จนไม่อาจหาพระรูปใด ในวัดใดๆ ไม่ต้องอาบัติสังฆาทิเสสได้
จำเป็นต้องระวังป้องกัน แม้ไม่จะรุนแรงมากกว่าที่เห็นและเป็นข่าวมากหนาหูตา เช่นข่าวเกี่ยวกับเงินทองวัด มีพระเข้าไปเกี่ยวข้อง จนทีวีทุกๆช่อง จ้องแฉจ้องโหนกระแส จนถือเป็นข่าวนโยบาย เกาะติดไม่ตกข่าว

จึงถือเป็นหน้าที่องค์กรสงฆ์ ซึ่งตรงๆ ได้แก่ มหาเถรสมาคม จะต้องวางกรอบปฏิบัติ สำหรับให้การศึกษาพระวินัยเรื่องนี้ กระทั่งวินัยอื่นๆ เพราะเท่ากับว่า พระมหาเถระเหล่านี้ ตื่นตัวเป็นแกนนำในการเอื้อเฟื้อต่อวินัย อันจะส่งผลวิบูลย์แก่สงฆ์ไทย

Facebook Comments

Related post