วินทุกเว(ที)..Ways to Win EP:53 ดร.บ๊อบ-จุมพล โพธิสุวรรณ ถก “กรรมยืนหนึ่ง”ของกรรมการ (2) ในรูปแบบ W5H1
อีบุ๊กบางกอกทูเดย์รายสัปดาห์ ฉบับที่ ๔๒๓ ระหว่างวันที่ ๑๕-๒๑ มีนาคม ๒๕๖๗
หน้า 33 วินทุกเว(ที)..Ways to Win EP 53/ดร.จุมพล โพธิสุวรรณ
“กรรมยืนหนึ่ง”ของกรรมการ (2) ในรูปแบบ W5H1
ช่วงนี้เรื่องของ “ทีมโค้ชวินทุกเว(ที)” มากันเป็นธีม สำหรับเช็ตนี้จะมาถกกันในประเด็น “กรรมยืนหนึ่ง”ของกรรมการ ซึ่งสัปดาห์นี้เป็นคิวของ “ดร.บ๊อบ-จุมพล โพธิสุวรรณ” จะมาขยี้เรื่องราวที่ส่งผลกระทบถึงคณะกรรมการตัดสินการประกวด ที่ส่วนใหญ่มาจากผู้จัดงาน ทีมงาน ผู้เข้าประกวด พี่เลี้ยง และคณะกรรมการด้วยกัน ขอกล่าวในหลัก 5W1H
1.Who (ใคร) : ใครนี่สำคัญมาก เช่นว่า ใครเป็นคนจัด!M! บางครั้งคนจัดตัวจริงเสียงจริงดันมาปรากฏตัวในวันงานเลย (แบบเซอร์ไพรส์) กลายเป็นคนที่ใครเห็นได้ยินชื่อหรือได้เห็นหน้าค่าตาก็ “ร้องยี้” เนื่องจากมีประวัติที่ไม่สวยงามในแวดวงการประกวด อาทิ โกงเกินต้าน-หมายศาลจุก ๆ-ขลุกอยู่กับทะเลาะวิวาท-ชอบอาละอาดเวิ่นเว้อหน้าเฟซบุ๊ก ฯลฯ พอภาพถูกเผยแพร่ออกไปสู่สายตาประชาชน จะมีฟีดแบคกลับมาที่เราในบัดดลว่า “ไปงานของคนนี้ด้วยหรือ?” ถูกถามแค่นี้ก็รู้ล่ะว่า “ไม่โอเค” (ถ้าเรารู้ก็ไม่โอเคเช่นกันแหละ)
อีกกรณีหนึ่งคือ ใครมาเป็นคณะกรรมการบ้าง!?! หลายครั้งมีรายการ “วงแตก!” เนื่องจากผู้จัดอัญเชิญ “กรรมการ” ที่เกาเหลาหรือไม่ถูกกันมานั่งในโต๊ะเดียวกัน ความหรรษาก็บังเกิด มีฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดขอแยกนั่งแบบหัวโต๊ะท้ายโต๊ะ บางครั้งจะว่าผู้จัดก็ไม่ได้อีก เพราะเราไม่ถามเองว่าใครมานั่งเป็นคณะกรรมการกันบ้าง คนจัดบางทีเขาก็ไม่ทราบมาก่อนว่า ซดเกาเหลากัน ทำให้บรรยากาศดูมาคุ ทางด้านกรรมการท่านอื่นก็ได้แต่นั่งมองตากันปริบ ๆ ไม่ใช่ว่า ไม่รู้นะว่าไม่ถูกกัน เพราะโลกของกรรมการมันแคบ ทุกคนรู้จักกันหมด บางคนรู้ลึกถึงขนาดว่า มีไส้กี่ขด มีผมกี่เส้น จุ๊ ๆ อยากจะบอกว่า มีกรรมการทะเลาะกันในงานก็มีนะจ๊ะ ผู้จัดห้ามทัพกันแทบไม่ทัน เฮ้อ! กรรมของกรรมการ…
2.What (อะไร) : งานอะไรกันนี่!?! สรุปแล้วเป็นงานประกวดดาวเดือน หรืองาน Open House ของน้อง ๆ ม.6 กันแน่ เนื่องจากมีการนำตัวแทนจากทุกคณะ(มั้ง) มาคั่นการประกวดทุกช่วง ๆ หนึ่งกินเวลาเยอะกว่าการประกวดในแต่ละรอบเสียอีก ทั้งพรีเซ็นต์คณะงี้ ทั้งการแสดงจากคณะงี้ เฮ้อ! กรรมของกรรมการ นี่ยังไม่รวมการแสดงมินิคอนเสิร์ตจากศิลปินรับเชิญอีกนะ ที่มาคั่นระหว่างการประกาศผลการตัดสิน ที่จะต้องเชิญกรรมการทุกท่านผลัดกันขึ้นไปมอบรางวัล และถ่ายภาพหมู่ร่วมกัน แม่เจ้า! กรรมการต้องจำใจนั่งชมมินิคอนเสิร์ตที่นักศึกษากรี้ด!กันเสียงดังแข่งกับเสียงดนตรีอีก เฮ้อ! กรรมของกรรมการ…
3.Where (ที่ไหน) : บางครั้งสถานที่ก็กลายเป็นปัญหาของกรรมการ หากจะผิดก็ผิดที่กรรมการไม่ได้ถามลงลึกเกี่ยวกับสถานที่ ๆ ที่จะต้องไปนั่งเป็นคณะกรรมการตัดสิน บางครั้งขับรถวนหาอาคาร สถานที่ โดยเฉพาะในมหาวิทยาลัย ต้องไปตัดสินดาวเดือน มีตึกเยอะมาก (เท่านั้นยังไม่พอห้องนั่น นี่ โน่น เยอะอีกต่างหาก) ต้องถามกันไปตลอดทาง พอไปถึง อ้าว! ไม่มีที่จอดรถ (คนจัดงานก็เหลือเกินไม่มีนึกถึงเรื่องนี้) หรือมีที่จอดรถก็ขึ้นลงลานจอดรถยากมาก เดี๋ยวคงได้ไปรายการ “คุยแหกโค้ง” ต่อ บางครั้งยอมรับว่า หลงจริง ๆ กระทั่งทีมงานต้องโทรตาม หรือพอไปถึงโต๊ะกรรมการ งานเริ่มพอดี เหมือนรอเราอยู่คนเดียวอย่างไรก็ไม่รู้! เฮ้อ! กรรมของกรรมการ…
4.When (เมื่อไหร่) : เรื่องเวลาเป็นสิ่งสำคัญไม่แพ้เรื่องอื่น ๆ บางเวที (โคตรมาราธอน) งานเริ่ม 1 ทุ่ม กว่าจะตัดสินเสร็จ ตี 3-ตี 4 เหมือนที่ อ.ปุ๋ย อนุรี เคยเจอ อีก 1 ชั่วโมงกว่า ๆ ก็เตรียมใส่บาตรพระได้เลย ไม่รู้ว่า จะตัดสินเพื่อเป็นตัวแทนไปสำรวจพระจันทร์กันหรืออย่างไร บางครั้งกรรมการบางท่านต้องไปงานต่อ แจ้งไว้ว่าไม่เกิน 2-3 ชั่วโมงเสร็จ ไม่เกินเลยไปกว่านี้แน่นอน ไป ๆ มา ๆ ปรากฏว่า ผ่าไปครึ่งวันค่อนคืน กระทั่งต้องขอกลับก่อน เนื่องจากงานที่รออยู่สำคัญมาก ๆ การจัดประกวดหลายเวทีไม่ค่อยรักษาเวลา คือ บริหารเวลาไม่เป็น อย่างเคยไปนั่งตัดสินการประกวดที่เช่าสถานที่ไว้ จัดเลยเวลา จนเขาต้องปิดแอร์ปิดไฟไล่ (มันน่าอายมั้ยล่ะ) เฮ้อ! กรรมของกรรมการ…
5.Why (ทำไม) : ทำไมถึงจัดงานนี้ขึ้นมา? มีวัตถุประสงค์เพื่ออะไร? เป็นคำถามที่เกิดขึ้นในใจคณะกรรมการอยู่บ่อยครั้ง เพราะดู ๆ ไปแล้ว งานนี้น่าจะผิดวัตถุประสงค์ เพราะดูรูปแบบงานแล้วไม่ตอบโจทย์วัตถุประสงค์การจัดงาน เช่น คัดสรรเยาวชนคนเก่งที่ฉลาดมีปฏิภาณไหวพริบ แต่ผู้ชนะไม่สามารถตอบคำถามได้ดีหรือไม่ได้เลย ประมาณว่า “ไปไหนมา…สามวาสองศอก” สรุปคือ “ล็อกเด็ก-ล็อกมง” คณะกรรมการก็ถูกด่ากันไป แต่ถ้าเจอคณะกรรมการสายแข็งก็ไม่ยอมเด็ดขาด ขอคะแนนดิบมาดู ถ้ามีการตุกติกก็ให้พิธีกรประกาศผลการตัดสินใหม่ โดยไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหม เฮ้อ! กรรมของกรรมการ…
6.How (อย่างไร) : กำหนดการ ขั้นตอนการดำเนินงาน แผนการจัดงาน….เป็นอย่างไร!?! ซึ่งที่ไม่เป็นไปตามรูปแบบ งานออกมา “เละตุ้มเป๊ะ” จะรออะไรจ๊ะก็ “ถูกด่าเละเทะ” เหล่าบรรดาคณะกรรมการนั้นก็แสนจะเพลียจิตกันสุดพลัง บางคนเดินออกจากงานไปเลย โนสนโนแคร์ ไม่ถ่ายรูปใด ๆ ทั้งสิ้น เงินค่าตัวค่ารถกรรมการก็ไม่รับ เฮ้อ! กรรมของกรรมการ…
คงต้องมีการเปิดคอร์ส “จัดการประกวดอย่างไรให้วินทุกเว(ที)” จะได้ไม่เป็นกรรมของคณะกรรมการอีกต่อไปครับ! (หมายเหตุ: ภาพประกอบคอลัมน์ไม่เกี่ยวกับเนื้อหาแต่อย่างใด)
อีบุ๊กบางกอกทูเดย์รายสัปดาห์ ฉบับที่ ๔๒๓ ระหว่างวันที่ ๑๕-๒๑ มีนาคม ๒๕๖๗
หน้า 33 วินทุกเว(ที)..Ways to Win EP 53/ดร.จุมพล โพธิสุวรรณ
“กรรมยืนหนึ่ง”ของกรรมการ (2) ในรูปแบบ W5H1
อีบุ๊กบางกอกทูเดย์รายสัปดาห์ ฉบับที่ ๔๒๓ ระหว่างวันที่ ๑๕-๒๑ มีนาคม ๒๕๖๗
https://book.bangkok-today.com/books/pkti/#p=33
(สามารถพลิกอ่านได้เหมือนหนังสือปกติ)
