วัดเน่าข่าวดี

คนเป็นข่าว แม้พระก็เป็นข่าว เป็นสินค้าขายกินได้ราคาพอกับข่าวคนๆ ข่าวบ้านๆ ด้วยสภาวะข่าวพระสงฆ์ เกี่ยวกับสวรรค์ ธรรมเทศนา ไม่อาจเป็นสินค้าในตลาดข่าว แต่หากครั้งใด พระล่วงเพศวิสัย ทำตัวจนเป็นข่าวอย่างชาวบ้าน ส่วนใหญ่เป็นข่าวอกุศล ข่าวมัวหมอง เมื่อนั้น เป็นโอชารส เมนูชูรสตลาดข่าว ยาวยืนมีราคา
ข่าวชั่วมีราคา เป็นสินค้าตลาด
ว่าด้วยราคาข่าว ไม่ใช่ซื้อขายเป็นเงินๆทองๆ แต่ตีค่าที่ตลาดผู้ฟังให้ความสนใจ ข่าวสะเทือนความรู้สึก เช่นข่าวพระสงฆ์ ชื่อชั้นฐานะของพระ มีชื่อเสียงคนศรัทธามากมาย เช่นพระเกจิ พระป่า หลวงปู่หลวงพ่อ พระครูบาต่างๆ ท่านเหล่านั้น สินค้าดีทั้งนั้น เป็นที่จับจ้อง ของสถาบันข่าว เกิดเรื่องมัวหมองเมื่อใด
หนังสือพิมพ์รายวัน ขึ้นหัวข่าวใหญ่ทันควัน
กระชั้นถี่ยับ ด้วยโซเชียลมีเดียส์ ชนิดที่เรียกว่า ไม่มีที่ใดจะตกข่าว เจาะกันพรุน ลอกข่าวกันจับต้นชนปลายว้าวุ่น แต้มสีตีไข่ จนไม่อาจเห็นสีเดิมๆได้
อาชีพขายความบีบคั้นจิตใจ เป็นหน้าที่นักข่าวนั่นหรือ ไม่ใช่แน่นอน เพราะข่าวต้องมีที่ไปที่มา ทุกข่าวต้องมีความจริงเป็นที่ตั้ง
ข่าวฮ็อตวันนี้ จึงเป็นเรื่องนายคม อดีตพระวชิรญาณโกศล(คม อภิญาโณ) ประธานสงฆ์ วัดป่าธรรมคิรี วัดฝ่ายธรรมยุติกนิกาย อ.ปากช่อง จ.นครราชสีมา และพระมหาวุฒิมา เถาว์หมอ เจ้าอาวาส ข้อหาปาราชิกสิกขาบทที่2 หนังสือนวโกวาท ของสมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรมพระปรมชิตชิโนรส เขียนว่า “ภิกษุลักของเขาราคาห้ามาสกเป็นอาบัติปาราชิก”
ข่าวว่าเงินทองที่คนทั้งสองร่วมทำผิด ข่าวประมาณว่า300ล้านบาท
ของเน่าเหม็นในวัด เป็นสินค้าหอมหวานตลาดข่าว ขายกินได้หลายวัน ข่าวมีว่า คนทั้งสองหนีมาสึกที่วัดแห่งหนึ่งอย่างลับๆ
ผมเห็นว่าพระระดับพรรษาเถระคือ10พรรษา กับทั้งเป็นมหาเปรียญ มีหน้าอะไรไปขอให้พระอื่นสึกให้ หาเหตุไรมาต้องคืนลาสิกขา เพราะความเป็นพระขาดตั้งแต่ทำผิด ตาลยอดด้วน เรียบร้อยแล้ว
ทั้งผู้รับให้สิกขา ก็ชั่งกะไร ไม่เอื้ออาทรพระธรรมวินัยเอาเสียเลย เหมือนละครลวงโลก
ความเสียหาย ที่อดีตนักบวชสองคนทำความเสียหายแก่คณะ แก่พระพุทธศาสนา ดูอายุพรรษาทั้งประวัติการบวช คณะคงลำบากใจ ละอายใจ ไม่อยากให้เกิดขึ้นทั้งสิ้น เป็นความมักมาก กระหายอยากส่วนบุคคล
สำหรับชาวพุทธที่รักพระศาสนา เมื่อคิดถึงคำแนะนำพร่ำสอน ของสมเด็จพระพุฒโฆสาจารย์ (ป.อ.ปยุตฺโต) ท่านเคยสอนว่า เมื่อมีวิกฤติหรือความเพลี่ยงพล้ำใดๆ เกิดจากบริษัทใดใน4บริษัท ต้องมีสติมั่นคง โดยบริษัทที่เหลือต้องเอื้ออาทร ช่วยกันประคับประครอง ไม่ให้บริษัทที่เหลือ อ่อนแอเสียหายไปด้วย
ในระดับสังคมสงฆ์ แม้พระวินัยกำหนดโทษร้ายแรง ขาดความเป็นพระเป็นสงฆ์ แต่ยังขาดโทษหนัก จะลงทัณฑ์แก่นักฉวยโอกาส กลุ่มนักลงทุนชีวิตเพื่อสร้างรายได้ในเงาพระศาสนา จึงมีข่าวเรื่องเงินๆทองๆในวัดหลายครั้ง โดยมีผู้กล้าหน้าด้าน อาศัยช่องทางนี้เข้ามาสะสมทุน สุดท้ายทำลายพระพุทธศาสนา อย่างไร้ยางอาย