“มาดามโอ” แฉหมดเปลือก “มงบนหัว เอาตัวเข้าแลก”
สมัยก่อนเวทีประกวดแทบนับเวทีกันได้เลย โดยเฉพาะเวทีประกวดผู้ชายใหญ่ ๆ มีเพียง 2-3 เวทีเท่านั้น ไม่นับรวมตามผับตามบาร์เกย์นะ แต่เมื่อยุคสมัยเปลี่ยนไป เรียกว่าประเทศไทยบ้านเรา ประกวดกันไม่เว้นแต่ละวัน ผุดยิ่งกว่าดอกเห็ด แม้แต่ช่วงสถานการณ์วิกฤติโควิด-19 ก็ยังประกวดในรูปแบบออนไลน์กันเลย กระทั่งกลายเป็นอุตสาหกรรมความสวยความหล่อไปแล้ว
เวทีประกวดผู้ชายบางเวทีต้องบอกว่า มีเงื่อนไขพิเศษคือ ผู้จัด/เจ้าของเวที หรือเจ้าของลิขสิทธิ์ประจำจังหวัด เป็นคนมองหาตัวเด็กที่จะมารับตำแหน่งใหญ่ หรือเป็นตัวแทนประจำจังหวัด
สำหรับเจ้าของเวทีนั้น จะหาช่องทางติดต่อกับตัวเด็กเองโดยตรง ไม่บอกผ่านคนดูแลเด็ก เพื่อตัดตอนปัญหาเยอะ นั่น นี่ โน่น
คือให้เด็กหนุ่มที่ตรงสเปค มารับมงเท่านั้น แต่มีข้อเสนอสำคัญคือ ต้องยอมให้ “ขัดจรวด” หรือ “ตรวจประตูหลัง” ซึ่งเด็ก(สมัยนี้)ที่ยอมแต่ก็ไม่ได้โง่ โดยให้มีการเซ็นสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษรว่า เจ้าของยินยอมให้ตำแหน่งชนะเลิศเท่านั้น เมื่อเป็นไปตามข้อตกลงเด็กก็จำใจยอมเพื่อแลกมงกับอนาคตบนเส้นทางบันเทิง
เพราะที่ผ่าน ๆ มาเป็น สัญญาใจ เด็กถูกหลอกฟันฟรี สุดท้ายไม่ได้ตำแหน่งใด ๆทั้งสิ้น เมื่อทวงถามก็ไม่ได้รับคำตอบ หรือ ไม่รับการติดต่อในช่องทางใด ๆ ทั้งสิ้น
ฝ่ายผู้จัดประจำจังหวัดบางจังหวัด มักนิยมนำสามีหรือเรียกสั้น ๆว่า ผัว มารับมงประจำจังหวัดไป โดยจัดประกวดพอเป็นพิธี เพื่อหาตำแหน่งรอง ๆ เท่านั้น เพราะที่หนึ่งเขา ล็อกมง-มงล็อกไว้เป็นที่เรียบร้อยแล้วจ้า จึงไม่แปลกจะเห็นเด็กหนุ่มหน้าตาแปลก ๆ เป็นตัวแทนประจำจังหวัดมาขึ้นเวทีใหญ่ ก็ด้วยรสนิยมเจ้าของลิขสิทธิ์เวทีเขาเป็นแบบนั้น
แต่ที่แบบวัดใจกันก็มีคือ ทำให้เด็กสมหวังกับตำแหน่งจริง ๆไม่อิงนิยาย แล้วค่อยตอบแทนบุญคุณ
อยากทำอะไรก็เชิญครับ
เรื่องนี้มันปิดกันไม่มิด ลองถาม ๆ บรรดาเก้งกวางที่คลุกคลีกับเวทีประกวดผู้ชาย รับรอง่า พวกเธอจะเล่าให้ฟังฉอดๆเป็นฉากๆ อาจจะแซบว่าที่เล่าให้ฟังซะอีกนะเนี่ย!
