ชมรมสื่อสร้างสรรค์ ผนึกพลัง วิทยาลัยนิเทศศาสตร์ มรภ.สวนสุนันทา เดินหน้าจัดโครงการห่มน้องเหนือให้หายหนาวครั้งที่ 22 ส่งมอบผ้าห่มสู่ จ.เชียงใหม่
เมื่อวันเสาร์ที่ 25 พฤศจิกายน 2566 ผศ.ดร. ณรงค์ อนุรักษ์ และทีมจิตอาสาจากชมรมสื่อสร้างสรรค์มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา ส่งมอบผ้าห่ม อุปกรณ์กีฬา ยารักษาโรค ของเล่น และขนม โดยได้รับการสมทบทุนจากหลายภาคส่วนให้กับเด็กๆ ที่ชุมชนโรงเรียนบ้านขุนแปะสาขาแม่จร อำเภอจอมทอง จังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งเป็นกลุ่มชาติพันธุ์ม้ง ชาวบ้านส่วนใหญ่มีอาชีพปลูกกะหล่ำปลีค้าขาย โดยได้ส่งมอบเป็นที่เรียบร้อย บรรยากาศเต็มเปี่ยมและอบอุ่น เด็กๆรู้สึกตื่นเต้นโดยเตรียมการแสดงมาต้อนรับอย่างสนุกสนาน
สำหรับการเดินทางไปมอบผ้าห่มในครั้งนี้ เต็มไปด้วยความยากลำบาก เพราะถนนจากบริเวณพื้นราบสู่ยอดดอยนั้น ใช้เวลาในการเดินประมาณ ครึ่งชั่วโมง ระยะทางประมาณ 26 กิโลเมตร ที่ต้องใช้รถส่วนตัวของชาวบ้านเป็นผู้นำ ทีมจิตอาสาขึ้นไป เนื่องจากรถตู้ของทีมงานไม่สามารถเข้าไปในหมู่บ้านได้ เหตุด้วยเส้นทางลาดชั่น ถนนขรุขระ เนื่องจากถนนยังเป็นดินลูกรัง และลาดยางมะตอยบางส่วนเท่านั้น
วิถีชีวิตของชาวบ้านใช้ชีวิตด้วยความเรียบง่าย อาชีพส่วนใหญ่ของชาวบ้านคือเกษตรกร ปลูกกระหล่ำปลี เป็นอาชีพหลัก เพราะสามารถสร้างรายได้ให้ตลอดทั้งปี จากการได้สอบถามชาวบ้านที่นั้น ได้เล่าว่า “ เด็กนักเรียนที่นี้ ในวันหยุด เสาร์-อาทิตย์ จะคอยช่วย พ่อแม่ ที่ ไร่พื้นสวนของตนเอง เพื่อเรียนรู้เป็นอาชีพให้กับตัวเองเพื่อปูพื้นฐาน ให้ตัวเองในอนาคต ” ซึ่งต่างจากเด็กทั่วไปที่ได้ใช้ชีวิตในวัยเด็กที่ได้เล่นสนุก
นายวิโรจน์ สะเอียด ครูชำนาญการ โรงเรียนบ้านขุนแปะ กล่าวว่า ช่วงนี้เป็นช่วงที่อากาศหนาว ตอนเช้าจะมีหมอกและมืด เด็กนักเรียนจะเดินมาโรงเรียนเองทั้งหมด รู้สึกดีใจที่ทางชมรมสื่อสร้างสรรค์ได้ทำโครงการมาบริจาคผ้าห่มให้กับเด็กๆ เป็นโอกาสที่ดีมากที่เด็กๆได้รับการแบ่งปันเครื่องนุ่งห่ม โดยสามารถนำไปใช้ในชีวิตประจำวันและช่วยคลายความหนาวได้
ผศ.ดร. ณรงค์ อนุรักษ์ ในฐานะผู้ก่อตั้งชมรมสื่อสร้างสรรค์และผู้ริเริ่มโครงการมา 22 ปี กล่าวว่า สำหรับโครงการห่มน้องเหนือให้หายหนาวในครั้งนี้เป็นครั้งที่ 22 แล้ว รู้สึกดีและมีความประทับใจ ที่มีโอกาสได้แบ่งปันและนำนักศึกษาขึ้นมาบนดอยสูง เพื่อให้เค้าได้สัมผัสกับชีวิตจริง ในโลกจริงๆว่าเค้าเป็นอย่างไร ซึ่งนักศึกษาแต่ละคนก็ตื่นเต้น เพราะว่าบางคนไม่เคยขึ้นมาบนที่สูง เพราะฉะนั้นก็ถือว่าประสบความสำเร็จที่คนบนดอยได้ใช้ผ้าห่มที่คนอยู่ที่ราบบริจาคมา ซึ่งเราก็ทำหน้าที่เป็นสะพานบุญ ในการนำเสื้อผ้ามามอบให้กับคนพื้นที่สูง และรู้สึกดีที่ทำให้นักศึกษามีโอกาสได้สัมผัสท้องที่และท้องถิ่นจริงๆ ในการที่จะใช้ชีวิตและไปประยุกต์ใช้กับชีวิตตนเองได้ในอนาคต ขอบคุณทุกคนที่สนับสนุนโครงการห่มน้องเหนือให้หายหนาวด้วยดีตลอดมาครับ
