ครูบาไก่เจ็ตสกี
ความเอื้อเฟื้อของสังคมพุทธกาล ต่อการปฏิบัติตัว หรืออาจาระของภิกษุมากน้อยต่างกัน ระดับชาวบ้าน เมื่อเห็นภิกษุทำอะไรขัดหูขัดตา จะว่ากล่าวโพนทนาด้วยคำเป็นต้นว่า ดูชิภิกษุพวกนี้ ทำตัวเหมือนเราผู้ครองเรือน ข่าวเช่นนี้แพร่ไป เมื่อพระพุทธเจ้าตรัสถามว่าจริงหรือไม่ พระยอมรับว่าจริง พระพุทธเจ้าจึงทรงบัญญัติห้าม เรียกว่า”วินัย” ซึ่งพระมี227 สิกขาบท หรือที่เรียกกันว่า ศีลพระ227 ข้อเป็นต้น
ผมเห็นข่าวพระสุวิทย์ ชินวโร เจ้าอาวาสวัดป่าปฐมเทวาราม ย่านป่าผุ ต.สวนหม่อน อ.มัญจาคิรี จ.ขอนแก่น ชาวบานเรียกว่า”ครูบาไก่” จริงๆพระท่านน่าจะสร้างแบรนด์”ครูบา”เอง หรือใครสร้างมาไม่รู้ ซึ่งผิดภาคผิดพื้นทำเนียมพระ ภาคอีสานท่านไม่ใช้แบรนด์”ครูบา” แต่ใช้หลวงปู่ หลวงพ่อ นี่พรรษา10กว่าๆ เลยลักไก่แบรนด์ครูบา ภาคพื้นชาวล้านนามาใช้
พากันคิดป่วงทำป่วงเนาะ!
เมื่อดูข่าวเห็นภาพ ผมไม่ตื่นเต้นเคร่งศีลจับผิดนักหนาอะไร แต่อยากขอให้สติร่วมกันในสังคม ตามที่ได้ค้นมาให้อ่านกัน ขอยกเรื่องพระสัตตรสวัคคี(พระพวก17)มีในพระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ ทุติยภาคเล่ม2 มีความน่าสนใจ เริ่มที่ความเอื้อเฟื้อของพระเจ้าปัสเสนทิโกศล พระองค์สำราญในปราสาทชั้น7 พร้อมพระนางมัลลิกามเหสี เห็นภิกษุเล่นน้ำสำราญสนานสรงอยู่ พระองค์ตรัสว่า”นี่แน่ะมัลลิกา พระอรหันต์เล่นน้ำ”
พระนางซึ่งบรรลุธรรมชั้นโสดาบันทูลว่า “ชะลอยพระผู้มีพระภาคยังไม่ได้บัญญัติสิกขาบท หรือภิกษุเหล่านั้น ยังไม่สันทัดในวินัยเป็นแน่ “
พระเจ้าปัสเสนทิโกศลดำริว่า ทำไรหนอจะไม่ถวายเรื่องภิกษุเล่นน้ำและพระผู้มีพระภาคจะทรงรู้(นัยนี้) จึงนิมนต์พระมารับน้ำอ้อย ทั้งขอให้นำน้ำอ้อยไปถวายพระผู้มีพระพุทธเจ้าแทน พระทำตามพระราชา พระพุทธองค์ตรัสถามว่า พระราชาพบพวกเธอที่ไหน พระภิกษุตอบตามจริงว่า พบตอนที่เล่นน้ำอยู่ ในแม่น้ำอจิรวดี
ทรงตรัสว่า ที่ไปเล่นน้ำอย่างนั้น เป็นการทำให้ไม่น่าเลื่อมใสของผู้จเลื่อมใสฯ และทรงบัญญัติว่าภิกษุว่าน้ำเล่นต้องอาบัติปาจิตตีย์
พระสุวิทย์ ชินวโร หรือครูบาไก่ เล่นเจ็ตสกี อาบน้ำเล่นน้ำ ท่านพูดถูก ว่าเป็นอาบัติเล็กน้อย มหาไพรวัลย์ วรรณบุตร หรือแพรรี่พูดให้สติกันว่า หน้าหลังของพระสุวิทย์ ชินวโร แบบเดียวกันไหม สีสะอาดเหมือนกันเปล่า นำนองนั้น เรื่องว่ายน้ำนั่นเป็นเสียความพระพฤติพระเท่านั้น จะบอกว่ามีพวกอุตริมากกว่านี้ยังมี อาบัติหนักๆยังมี และมี”วัคคีย์ไทย”ทำเยอะ!ทำนองนั้น
พระภิกษุไก่ท่านเทศน์ว่า โทษภัยกล่าวหาผู้ทรงศีลอย่างน่าหวาดกลัวหลายประการ ก็ว่ากันตามหลักการไป แต่พระพรรษา10 ขนาดนี้ ต้องมนสิการแก่ตัวละว่า มีอะไรอีกนอกจากศีลให้พระผ่องใสได้ ยิ่งพระสังกัดตัวอยู่ป่า หรือสายป่าสาย ท่านลืมไม่ได้เลยว่า ศีลหรืออาจาร สมณสารูป เป็นสิ่งให้ผู้ไม่เลื่อมใสให้เลื่อมใส ผู้เลื่อมใสอยู่แล้ว ให้เลื่อมใสยิ่งขึ้น
สังวรในศีลเถอะ อย่าเอาบาปๆ ไปขู่ใครเขาเลย!
